İş Hukuku
İş Hukuku
İş hukuku işçi ücretlerini, çalışma şartlarını, işveren – işçi ilişkilerini ve işçi sendikalarını kapsayan, bu alandaki konuları araştıran bir hukuk dalıdır. En önemli işlevi, işçi ile işveren arasındaki ilişkileri düzenlemesidir.
İş hukukunun konusu sadece hizmet akdinden doğan ve tabi hizmet yükümlülüğü içindeki insan
ilişkileridir. Söz konusu yükümlülükten doğan işveren, işçi ve onların devletle ilişkilerinin düzenlenmesi için oluşturulan hukuk kurallarını bir sistem içinde inceler.
İş hukuku, sanayi devriminden sonra anlam ve işlerlik kazanmaya başlamıştır.
İş hukukunun özellikleri:
- İşveren tarafından işçinin emeğinin sömürülmemesi, hakkının ihlal edilmemesi için iş hukukunda işçi haklarının korunması önceliklidir.
- Aksi sadece işçinin lehine kararlaştırılabilen nisbi emredici kurallar içerir. Örneğin işçiye asgari ücretin altında ücret verilememesi gibi.
- İş hukuku çerçevesinde herhangi bir hükümle ilgili tereddüt yaşanması durumunda işçi lehine yorum getirilir.
- İş hukukunda işçinin kişiliğine öncelik verilir ve buna bağlı olarak hizmet sözleşmesi işveren ile işçi arasındaki karşılıklı edimlerin sorumluluklarına dayalı ilişkinin çerçevesini çizer.
- İşçiler, sendikalar aracılığıyla yönetime katılabilir.
- Özel hukuka ait kriterleri barındıran iş hukuku, işçi ve işverenin çalışma
hayatında karşılıklı ilişkilerinin düzenlenmesinde devletin müdahilesinden dolayı karma hukuk özelliği taşır.